سینه فیلیا یا وزیدن باد بین درخت ها

سینه فیلیا و تاریخ یا وزیدن باد بین درخت ها فهرست اجمالی: مقدمه / میل و اشتیاق به سینما / لحظه سینه فیلیایی و ادراک پانورامیک / آندره بازن و قابلیت مکاشفه آمیز سینما / کایه دو سینما و شیوه نگریستن / فیلم و محدوده ی تاریخ / یک تاریخ سینه فیلیایی / پنج حکایت سینه فیلیایی / یادداشت ها درباره­ی کتاب: کتابِ سینه فیلیا و تاریخ (یا وزیدن باد بین درخت ها)‌نوشته­ی کریستین کیثلی ترجمه­ی مهدی نصراله زاده که توسط انتشارات بیدگل به چاپ رسیده است. سینه‌فیلی‌، آن‌طور که ما می‌شناسیمش، یعنی عشق به سینما. اما چه تعریف پیش‌پا‌افتاده‌ای! کدام عشق‌فیلمی، در هر سطح و از هر نوعی، خود را عاشق سینما معرفی نمی‌کند؟ مفهوم مبارزه‌جویانه‌ی سرژ دنه، منتقد فرانسوی، از سینه‌فیلی‌ِ خود‌ش دقیقاً همین جوّ همه‌جامنتشر و به‌طرزی بیمارگون عوام‌گرا را نشانه رفته بود؛ جوّی که شمه‌ای از آن را می‌توانیم در یک شعار تبلیغاتی دهه هفتاد ببینیم «مردمی که زندگی را دوست دارند به سینما می‌روند!» کریستین کیثلی استاد سینما و دپارتمان فرهنگ رسانه در کالج میدلبری در ورمونت امریکا است. او دکترای مطالعات سینما را از دانشگاه آیووا و فوق‌لیسانس هنرهای زیبا را در رشته فیلمسازی از مدرسه موسسه هنر شیکاگو گرفت. او همچنین مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد زبان انگلیسی و مطالعات سینما را در دانشگاه فلوریدا گذراند. جاناتان رُزنبام:‌در حوزه مطالعات سینماییِ آکادمیک، لذت سینه‌فیلیا را عموماً هم ناپسند شمرده‌اند و هم نادیده انگاشته‌اند. از نظر نگارنده اثر این مقوله آن اندازه جدی هست که جنبه‌های خاصی از آن سزاوار بررسی مفصل باشد و بر همین اساس سینه‌فیلیا و تاریخ، یا وزیدن باد بین درخت‌ها رویکردی زنده و خلاق از این موضوع به دست می‌دهد. من به‌ویژه مفتون پرداخت متهورانه‌ای شده‌ام که کیثلی از آندره بازن به‌عنوان یک سوررئالیست نمونه ارائه می‌کند. افراد سینه‌فیل به‌طور معمول جزئیات حاشیه‌ای و تصادفیِ موجود در تصویر سینمایی را فتیشیزه کرده‌اند: ژست و حالت یک دست، وزیدن باد بین درخت‌ها و مانند آن. کریستیَن کیثلی نشان می‌دهد آن گرایش تماشاگرانه‌ای که این قبیل مواجهات سینمایی را رقم می‌زند‌ــ کردار مشاهدتی‌ای که مشخصه‌اش برگرفتن توجه از عناصر بصری اصلیِ حاضر در تصویر و هدایت آن به چیزهایی غیر از این عناصر اولیه است‌،. در واقع پیوندهای روشنی با سرآغازهای فیلم و سینما بر طبق تعریف آندره بازن، رولان بارت و دیگران دارد. کیثلی در پیامدهای این نگرش ویژه، این هستی‌شناسی، کندوکاو می‌کند و ایده «حکایت سینه‌فیلیایی» را به‌عنوان نوع جدیدی از نقد پیش می‌نهد، روشی در حوزه نگارش تاریخی که تجربه این لحظات فرّار را افزون بر تقلید کردن بسط می‌دهد.